Скура праз час і прастору: гісторыя развіцця ад першабытных часоў да сучаснай індустрыялізацыі

Скура - адзін з самых старажытных матэрыялаў у гісторыі чалавецтва. Яшчэ ў дагістарычныя часы людзі пачалі выкарыстоўваць поўсць жывёл для ўпрыгожвання і абароны. Тым не менш, першапачатковая тэхналогія вырабу скуры была вельмі простая, проста замочванне футра жывёлы ў вадзе і наступная яго апрацоўка. Са зменамі часу тэхналогія вытворчасці чалавечай скуры паступова развівалася і ўдасканальвалася. Ад першапачатковага прымітыўнага спосабу вытворчасці да сучаснай індустрыялізаванай вытворчасці скураныя матэрыялы адыгрываюць усё большую ролю ў жыцці чалавека.

Ранняя скураная вытворчасць

Самая ранняя скураная вытворчасць адносіцца да старажытнаегіпецкага перыяду каля 4000 г. да н. У той час людзі вымочвалі шэрсць жывёл у вадзе, а затым апрацоўвалі яе натуральным раслінным алеем і салёнай вадой. Гэты спосаб вытворчасці вельмі прымітыўны і не можа вырабляць высакаякасныя скураныя матэрыялы. Акрамя таго, у працэсе вытворчасці патрабуецца шмат працы і часу. Аднак з-за моцнай трываласці і даўгавечнасці скураных матэрыялаў яны шырока выкарыстоўваліся ў старажытным грамадстве для вырабу адзення, абутку, сумачак і іншых прадметаў.

Са зменамі часу паступова развівалася і тэхналогія вытворчасці чалавечай скуры. Каля 1500 г. да н.э. старажытныя грэкі пачалі выкарыстоўваць тэхналогію дублення для апрацоўкі поўсці жывёл для атрымання больш мяккіх і трывалых скураных матэрыялаў. Прынцып тэхналогіі дублення заключаецца ў выкарыстанні дубільных матэрыялаў для сшывання калагена ў поўсці жывёл, што робіць яго мяккім, водатрывалым, устойлівым да карозіі і іншымі ўласцівасцямі. Гэты метад вытворчасці шырока выкарыстоўваўся на старажытным Блізкім Усходзе і ў Еўропе і стаў асноўным спосабам вырабу скуры ў старажытнасці.

Вытворчасць натуральнай скуры

Натуральная скура - гэта натуральныя скураныя матэрыялы, вырабленыя з поўсці жывёл. Тэхналогія вырабу натуральнай скуры больш дасканалая і складаная, чым ранняя скураная вытворчасць. Да асноўных працэсаў вырабу натуральнай скуры адносяцца: здымка поўсці жывёл, замочванне, мыццё, дубленне, афарбоўка і апрацоўка. Сярод іх дубленне і афарбоўка з'яўляюцца найбольш адказнымі этапамі вытворчасці натуральнай скуры.

У працэсе дублення звычайна выкарыстоўваюцца дубільныя матэрыялы расліннага паходжання, хромавыя і сінтэтычныя дубільныя матэрыялы. Сярод іх матэрыялы для хромавага дублення шырока выкарыстоўваюцца з-за іх пераваг, такіх як высокая хуткасць апрацоўкі, стабільная якасць і добры эфект. Аднак сцёкавыя вады і рэшткі адходаў, якія ўтвараюцца ў працэсе хромавага дублення, забруджваюць навакольнае асяроддзе, таму іх трэба разумна ачышчаць і кіраваць імі.

У працэсе афарбоўвання натуральную скуру можна афарбоўваць у розныя колеры па меры неабходнасці для дасягнення розных дэкаратыўных і ахоўных эфектаў. Перад фарбаваннем натуральную скуру трэба апрацаваць, каб фарба магла цалкам пранікнуць і замацавацца на паверхні скуры. У цяперашні час віды і якасць фарбавальнікаў пастаянна ўдасканальваюцца, што можа задаволіць розныя патрэбы і перавагі людзей у скураных матэрыялах.

Вытворчасць скуры PU і PVC

З бесперапынным развіццём хімічных тэхналогій людзі паступова адкрылі для сябе новыя сінтэтычныя матэрыялы, якія могуць імітаваць знешні выгляд і адчуванне натуральнай скуры, а таксама маюць лепшую пластычнасць, воданепранікальнасць і трываласць. Гэтыя сінтэтычныя матэрыялы ў асноўным уключаюць PU (поліурэтанавую) скуру і PVC (полівінілхларыдную) скуру.

PU скура - гэта імітацыя скуры, вырабленая з паліурэтанавага матэрыялу, якая валодае характарыстыкамі мяккасці, воданепранікальнасці, зносаўстойлівасці і ўстойлівасці да разрыву. Метад яго вырабу заключаецца ў нанясенні поліурэтанавага матэрыялу на валакно або нятканы матэрыял і ў фарміраванні скуранога матэрыялу пасля каландравання, дублення, фарбавання і іншых працэсаў. У параўнанні з натуральнай скурай, PU скура мае такія перавагі, як нізкі кошт і лёгкасць апрацоўкі, і можа імітаваць розныя колеры і эфекты тэкстуры. Ён шырока выкарыстоўваецца ў вытворчасці адзення, абутку, мэблі і іншых вырабаў.

Скура з ПВХ - гэта свайго роду імітацыя скуры, вырабленая з полівінілхларыднага матэрыялу, якая валодае характарыстыкамі воданепранікальнай, зносаўстойлівай і лёгка мыецца. Метад яго вытворчасці заключаецца ў нанясенні полівінілхларыду на падкладку, а затым у фарміраванні скуранога матэрыялу шляхам каландравання, гравіроўкі, фарбавання і іншых працэсаў. У параўнанні з поліурэтанавай скурай, ПВХ скура мае такія перавагі, як меншы кошт і больш трывалая трываласць, і можа імітаваць розныя колеры і ўзоры. Ён шырока выкарыстоўваецца ў вытворчасці аўтамабільных сядзенняў, багажу, сумак і іншых вырабаў.

Нягледзячы на ​​​​тое, што скура PU і PVC мае шмат пераваг, у іх усё ж ёсць некаторыя недахопы. Напрыклад, у працэсе іх вытворчасці будзе ўтварацца вялікая колькасць шкодных газаў і сцёкавых вод, якія будуць забруджваць навакольнае асяроддзе. Акрамя таго, іх тэрмін службы не такі вялікі, як у натуральнай скуры, і яны лёгка выліньваюць і старэюць. Такім чынам, людзям трэба звяртаць увагу на абслугоўванне і абслугоўванне пры выкарыстанні гэтых вырабаў з сінтэтычнай скуры.

Вытворчасць сіліконавай скуры

У дадатак да традыцыйнай натуральнай скуры і сінтэтычнай скуры ў апошнія гады з'явіўся новы тып скуранога матэрыялу - сіліконавая скура. Сіліконавая скура - гэта штучная скура, вырабленая з высокамалекулярнага сіліконавага матэрыялу і пакрыцця са штучнага валакна, якая мае такія перавагі, як лёгкі вага, устойлівасць да згінання, прадухіляе старэнне, воданепранікальнасць, не абрастае і лёгка мыецца, а таксама адчувае сябе зручна і камфортна.

Сіліконавая скура мае шырокі спектр прымянення і можа выкарыстоўвацца для вырабу салонаў аўтамабіляў, сумак, чахлоў для мабільных тэлефонаў і іншых вырабаў. У параўнанні з ПУ і ПВХ скурай, сіліконавая скура мае лепшую ўстойлівасць да гідролізу, УФ-прамянёў, саляных пырскаў і высокіх і нізкіх тэмператур, і яе няпроста старэць і выцвітаць. Акрамя таго, у працэсе вытворчасці сіліконавай скуры не ўтвараюцца шкодныя газы і сцёкавыя воды, і забруджванне навакольнага асяроддзя таксама меншае.

Заключэнне

Як старажытны і модны матэрыял, скура прайшла праз доўгі працэс развіцця. Ад першапачатковай апрацоўкі футра жывёл да сучаснай натуральнай скуры, ПУ, ПВХ скуры і сіліконавай скуры, тыпы і якасць скуры пастаянна ўдасканальваліся, а сфера прымянення пастаянна пашыралася. Незалежна ад таго, натуральная гэта ці сінтэтычная скура, яна мае свае унікальныя перавагі і недахопы, і людзі павінны выбіраць у адпаведнасці з рознымі патрэбамі і сцэнарыямі пры яе выкарыстанні.

Нягледзячы на ​​тое, што сучасныя тэхналогіі вытворчасці і хімічныя матэрыялы замянілі многія традыцыйныя метады вырабу скуры, натуральная скура па-ранейшаму з'яўляецца каштоўным матэрыялам, а яе унікальнае адчуванне і тэкстура робяць яе першым выбарам для вырабаў высокага класа. У той жа час людзі паступова ўсвядомілі важнасць аховы навакольнага асяроддзя і пачалі спрабаваць выкарыстоўваць больш экалагічныя і ўстойлівыя матэрыялы для замены традыцыйнай сінтэтычнай скуры. Сіліконавая скура - адзін з новых матэрыялаў. Ён не толькі мае выдатную прадукцыйнасць, але і менш забруджвае навакольнае асяроддзе. Можна сказаць, што гэта вельмі перспектыўны матэрыял.

Карацей кажучы, з бесперапынным развіццём навукі і тэхнікі і ўвагай людзей да аховы навакольнага асяроддзя скура, старажытны і модны матэрыял, таксама пастаянна развіваецца і развіваецца. Няхай гэта будзе натуральная скура, ПУ, ПВХ або сіліконавая скура, гэта крышталізацыя мудрасці і працавітасці людзей. Я лічу, што ў будучым развіцці скураныя матэрыялы будуць працягваць інавацыі і змены, уносячы ў жыццё чалавека больш прыгажосці і зручнасці.


Час публікацыі: 15 ліпеня 2024 г